Phnom Penh
Door: Heleen
Blijf op de hoogte en volg Heleen
11 April 2017 | Cambodja, Phnom-Penh
Vanmorgen was heerlijk ontbijt gehad op het dakterras van het hotel. Het is nu al ontzettend warm en er staat aardig wat op het programma.
We worden opgehaald door een ontzettende aardige privé reisgids. De man neemt ons mee in een tuktuk. Een scooter met een karretje erachteraan Het ziet er een beetje gammel uit maar uiteindelijk blijkt dat nog aardig stevig te zijn. We crossen door Phnom Penh. Was het gisteren nog zo lekker rustig in de stad dat konden we vandaag wel vergeten. Niet zo'n gekkenhuis als in Vietnam maar dat is nog steeds geen Dordrecht.
Onderweg zoen we hele arme wijken.
De regering wil die arme huisjes weghalen en er hotels neerzetten. De mensen krijgen dan wel een ander huis aangeboden en geld.
Als we de dag erna Phnom Penh uitrijden zien we ook hele nieuwe wijken gebouwd worden.
Vlakbij ons hotel stappen uit dat op zich al een toerist met mijn kleine voetjes blijf ik namelijk overal achter haken. We zijn bij het zomerpaleis van de koning. Deze Koning wilde helemaal geen koning worden maar monnik. Helaas ging dat feest niet door en werd hij gedwongen om Koning te worden. Hij is niet getrouwd en heeft geen kinderen dus ook geen opvolger, scheert ook altijd zijn hoofd kaal net als een monnik.
Het zomerpaleis is werkelijk een plaatje om te zien mooi van buiten goed onderhouden De Tuinen zijn schitterend aangelegd.
Ondertussen krijgen we ook een stuk geschiedenis les. Voordat de Kmer Rouche Cambodja binnenviel was Cambodja een heel welvarend land. Alle vrouwen hadden goud en zilver en waren goed gekleed Iedereen had een huis en goed te eten. De Kmer Rouche heeft heel Cambodja leeg geroofd. Zowel alles van waarde als een enorm stuk land. Toen ze Phnom Penh binnenvielen was het binnen 3 dagen verwoest en een spookstad. We hebben foto's van ervoor en erna gezien. Totaal verwoest.
Hierna gaan we naar the Killing Fields.
Ik ga niet teveel hierover vertellen maar wat kan macht een mens in een monster veranderen.
Het gaf wel aanleiding tot een mooi gesprek over geloof.
Het schijnt dat er steeds meer Cambodjanen tot het Christelijk geloof komen.
Het is ondertussen weer 38 graden en we zijn bijna vloeibaar. Eerst eten en afkoelen. Eten smaakt me weer niet. Ben weer niet lekker. Ik heb alweer bijna niets op. Gewoon echt geen trek. Dat ken ik niet. Chris heeft nergens last van, maar die heeft een maag en darmen van beton.
Hierna gaan we naar de S21 gevangenis ten tijde van het regime van de Kmer Rouche. Beestachtig. Wreed. Egoïstisch. Alle woorden die ik hier neerzet dekken de lading niet.
Dan rijst alleen maar de vraag: Waarom?
De hitte is ondraaglijk geworden. We willen graag naar het hotel. Wij kunnen vluchten van deze plaats.
In het hotel duiken we het zwembad in op het dak. Er is er ook 1 in de binnentuin maar dat is zo saai.
Daar verwerken we wat we gezien en gehoord hebben.
We lopen langs de rivier naar het park. De bevolking zit op kleedjes te eten en de kindjes hebben veel plezier. Hier en daar een totaal naakt kindje maar niemand die er vreemd naar kijkt.
We gaan een restaurant in maar ik krijg geen hap weg. Zelfs drinken gaat slecht behalve water. Naar bed en toen de halve nacht opgelopen. Weer buikgriep. Ben er nog niet vanaf geweest en ik raak door mijn pillen heen. Morgen zes uur in de bus. Billen knijpen dan maar.
We worden opgehaald door een ontzettende aardige privé reisgids. De man neemt ons mee in een tuktuk. Een scooter met een karretje erachteraan Het ziet er een beetje gammel uit maar uiteindelijk blijkt dat nog aardig stevig te zijn. We crossen door Phnom Penh. Was het gisteren nog zo lekker rustig in de stad dat konden we vandaag wel vergeten. Niet zo'n gekkenhuis als in Vietnam maar dat is nog steeds geen Dordrecht.
Onderweg zoen we hele arme wijken.
De regering wil die arme huisjes weghalen en er hotels neerzetten. De mensen krijgen dan wel een ander huis aangeboden en geld.
Als we de dag erna Phnom Penh uitrijden zien we ook hele nieuwe wijken gebouwd worden.
Vlakbij ons hotel stappen uit dat op zich al een toerist met mijn kleine voetjes blijf ik namelijk overal achter haken. We zijn bij het zomerpaleis van de koning. Deze Koning wilde helemaal geen koning worden maar monnik. Helaas ging dat feest niet door en werd hij gedwongen om Koning te worden. Hij is niet getrouwd en heeft geen kinderen dus ook geen opvolger, scheert ook altijd zijn hoofd kaal net als een monnik.
Het zomerpaleis is werkelijk een plaatje om te zien mooi van buiten goed onderhouden De Tuinen zijn schitterend aangelegd.
Ondertussen krijgen we ook een stuk geschiedenis les. Voordat de Kmer Rouche Cambodja binnenviel was Cambodja een heel welvarend land. Alle vrouwen hadden goud en zilver en waren goed gekleed Iedereen had een huis en goed te eten. De Kmer Rouche heeft heel Cambodja leeg geroofd. Zowel alles van waarde als een enorm stuk land. Toen ze Phnom Penh binnenvielen was het binnen 3 dagen verwoest en een spookstad. We hebben foto's van ervoor en erna gezien. Totaal verwoest.
Hierna gaan we naar the Killing Fields.
Ik ga niet teveel hierover vertellen maar wat kan macht een mens in een monster veranderen.
Het gaf wel aanleiding tot een mooi gesprek over geloof.
Het schijnt dat er steeds meer Cambodjanen tot het Christelijk geloof komen.
Het is ondertussen weer 38 graden en we zijn bijna vloeibaar. Eerst eten en afkoelen. Eten smaakt me weer niet. Ben weer niet lekker. Ik heb alweer bijna niets op. Gewoon echt geen trek. Dat ken ik niet. Chris heeft nergens last van, maar die heeft een maag en darmen van beton.
Hierna gaan we naar de S21 gevangenis ten tijde van het regime van de Kmer Rouche. Beestachtig. Wreed. Egoïstisch. Alle woorden die ik hier neerzet dekken de lading niet.
Dan rijst alleen maar de vraag: Waarom?
De hitte is ondraaglijk geworden. We willen graag naar het hotel. Wij kunnen vluchten van deze plaats.
In het hotel duiken we het zwembad in op het dak. Er is er ook 1 in de binnentuin maar dat is zo saai.
Daar verwerken we wat we gezien en gehoord hebben.
We lopen langs de rivier naar het park. De bevolking zit op kleedjes te eten en de kindjes hebben veel plezier. Hier en daar een totaal naakt kindje maar niemand die er vreemd naar kijkt.
We gaan een restaurant in maar ik krijg geen hap weg. Zelfs drinken gaat slecht behalve water. Naar bed en toen de halve nacht opgelopen. Weer buikgriep. Ben er nog niet vanaf geweest en ik raak door mijn pillen heen. Morgen zes uur in de bus. Billen knijpen dan maar.
