Hoi An dag 3

6 uur s'morgens en 24 graden.
Vandaag hebben een hele dag vrij van de groep en we hebben besloten dat we scooters gaan huren. Zo gezegd zo gedaan. Nu zijn wij beiden natuurlijk wel gewend om een scooter te rijden. Dat scheelt, maar een @

 vonken kwamen uit de uitlaat denk ik.

We hebben genoten Het was kokend heet weer en op de scooter koel je gewoon heerlijk af.

We zijn eerste richting het strand gegaan maar niet zoals gisteren het drukke toeristische strand bezocht maar om de stad heen wat ook wel toeristisch is maar waar de dure Resorts liggen is een heerlijk rustig strand.  Wanneer je over de zee hier kijkt is het een beetje heiig net als op Sicilië, in de verte zie je nog eilanden en Bergen liggen in een soort van mist.

Daarna zijn we de oude binnenstad weer in gegaan en vandaag was het toevallig een dag waarop je iets verder mocht met de scooter. Samen een Vietnamese noedelsoep gegeten, het verschil met de onze is dat ze er heel veel koriander in doen.
Een Nederlander die naast ons een tafeltje heeft en hier 5 maanden per jaar woont geeft ons wel wat inlichtingen over goede doelen. Het blijkt erg moeilijk te zijn om structurele verandering je brengen in Azië.
Corruptie is hier een werkwoord.

Daarna zijn we buiten de stad gegaan het platteland op en kwamen op een gigantische brug terecht van waar je aan twee kanten de steden heel mooi kon zien liggen.

En overal kletsen we met mensen Het is niet te geloven iedereen hier heeft wel een verhaal. Ook nu stoppen er weer Vietnamezen van hun scooter af om met Chris op de foto te gaan.
Mijn eigen Happy Boeddha.

Na een uurtje of vier wordt het zo warm dat we erg verbranden en we besluiten om uit de zon te gaan en naar het hotel terug. Plons in het zwembad even baantjes trekken en afkoelen.
Het gaat heel erg onweren dat kan ook niet anders met deze hitte. Jammer want we hadden eigenlijk vanavond nog naar het oude centrum gewild dat hadden we 's avonds nog niet gedaan en schijnt erg leuk te zijn met alle lampionnen die branden door heel de stad heen.
Je kunt niet alles hebben
Zo langzamerhand hebben  we door heel veel gesprekken met mensen ook wel een bepaald beeld gekregen hoe we andere mensen in Cambodja kunnen gaan helpen. Het wordt een uitdaging.

Op tijd naar bed want morgen hebben we echt een flinke rit voor de boeg.