Halong Bay

Vannacht storm, onweer en regen gehad.
Er schijnt ook een brandalarm op de 7e verdieping te zijn geweest.  Wij hadden een kamer op de 2e en zijn erdoorheen geslapen.
Het is nog bewolkt en het is net zo bewolkt als het thuis kan zijn.
Verschil is de temperatuur.

8 Uur in de bus. We gaan  de reis  maken  naar  Halong Bay. We steken de Rode rivier over. Onze reis leider Mao geeft veel info over zijn cultuur.
Veel jeugd trekt liever naar Saigon  (Ho Chi Minh City). Dat is een modernere stad. Onderweg rijstvelden, waterbuffels, krotten maar ook paleizen van huizen.

De ruimte binnen is klein dus leeft men buiten. Iedereen zit op zijn hurken en dat urenlang. Ik Zou niet meer overeind kunnen komen.
 
Alles word bewaard aan de rand van de weg. Het valt op dat mensen niet zomaar hun afval op straat gooien. Op de terrassen in de stad is iedereen ook de hele dag aan het vegen en ze verbranden hun eigen afval.
Veel gebouwen in aanbouw. Sparen voor iedere verdieping denk ik. Gemiddeld verdient iemand in de stad 400 dollars per maand, op het platteland 200..

Ook veel graven aan de kant van de weg.  Hier begraven ze de mensen twee keer. De eerste keer een tijdelijk graf en daarna een permanent.  Die zijn dan erg mooi om te zien. Een tijdelijk graf koop je gewoon langs de weg.

Bij aankomst in de haven van Halong Bay, Unesco werelderfgoed, zien we pas goed hoe groot het is.
3 jaar geleden is het op ook door de helaasheid Vietnamese meneer. Hij heeft er veel in geinvesteerd om zoveel mogelijk toerisme aan te trekken. Er wordt volop  gebouwd aan de haven waarom ook resorts, hotels en restaurants komen.

Op het traditionele houten schip (jonk) hebben we een prachtige kamer.
Na een heerlijke lunch gaan we de baai in varen. Wat een prachtige plek. Het weer is niet geweldig maar de kleuren des te meer. De rotspartijen samen met de licht inval maakt van het uitzicht een schilderij.
We varen met een keinere houten boot naar een grot. Alle chinezen die we tegenkomen zijn dolenthousiast dat ze ons zien. Helloowwwww.
Het komt nu met bakken uit de hemel. Dan varen we door naar een andere grot. Het is een enorm stuk klimmen maar het is dik de moeite waard. Helemaal verzopen komen we in een enorme grot die zo groot is dat hij in de oorlog als ziekenhuis is gebruikt. Door verschillende lagen heb je ook het idee dat het is opgebouwd als kamers. De kleuren zijn prachtig.
We lopen langzaam naar beneden want het is spekglad.
Totaal doorweekt weer terug naar de sloep en daarna naar de Jonk.
Douchen en een borrel drinken om warm te worden.
Een Vietnamees diner maakt het af en toen kwam de man met de hamer. Doodmoe ben ik.
Het is 9 uur als ik naar bed ga. Half zeven opstaan morgen.