Hanoi dag 2

Ik kill die haan van vannacht als ik hem te pakken krijg. Dramatisch geslapen. Erg veel gehoest. Ik denk van de gezonde lucht. Dat heb je met 7 miljoen scooters in 1 stad!
Vandaag vroeg op pad. We gaan naar het mausoleum van Ho Chi Minh.
Goed ontbeten. Koffie lijkt wel schoenensmeer. Bocht.

Eerst naar een aantal pagodes en de tempel voor de literatuur. Heel erg mooi. Tafels vol met offers worden aan de monniken aangeboden. Het is wel slippertjes uitdoen en ik moet zeggen dat het geen gezicht is als je mijn slippers FitFloppers wel te verstaan, met mijn maatje naast die van de lokale bevolking ziet staan. Ik denk dat ik de bezienswaardigheid ben.
Daarna zijn we naar de tempel van de literatuur gereden en hebben gewandeld door de binnenplaats en prachtige Tuinen. Dit was voorheen Vietnams eerste Universiteit.

In Hanoi mag geen hoogbouw meer gebouwd worden.  Te veel mensen op een klein gebied. Veel brandgevaar. 9 miljoen inwoners heeft Hanoi.
En wij maar zeggen dat Nederland te vol word.

Dan naar het mausoleum van Ho Chi Minh. Indrukwekkend zoveel mensen er in de rij staan om hem eer te brengen. Kleine  kinderen van 4, 5 en 6 jaar die vol trots  eer gaan bewijzen aan de grote leider..
Elke maandag hebben ze op school een  ceremonie om de oorlog niet te vergeten.
Ho Chi Minh wilde geen mausoleum. Hij wilde dat het geld beter besteed werd zoals aan een school.
Rijen dik staan er om eer te bewijzen aan deze man die toch zijn mausoleum heeft gekregen via de Russen.

Ondertussen was het tijd voor de lunch we nemen afscheid van de groep en gaan samen lekker aan de noedelsoep. Erg verslavend.
Het is ondertussen erg warm en de luchtvochtigheid is heel erg hoog. En dan te bedenken dat het hier winter is. We zien mensen rijden met dikke jassen aan.

Rond 5 uur strijken we meer op het dakterras van restaurant Avalon.
Uitzicht over de hele stad het is genieten Wat een chaos wat en verkeer wat een kleuren en wat een mensen.
Heerlijk gegeten en goede cappuccino gedronken. Daarna nog even samen door de stad geslenterd en we kwamen midden in een salsa cursus terecht gewoon op de openbare straat.

Chris is hier een bezienswaardigheid en een hele lading tienermeisjes wilde met hem op de foto. Ik denk dat hij nu ondertussen zijn eigen Wall Of Fame heeft.
De rest van de groep kwamen we tegen op een terrasje daar zijn we ook neergestreken en heel snel weer weg gegaan toen we onze eerste grote kakkerlak tegenkwamen. Ik had serieus mijn benen bijna in mijn nek.

Ik hoop dat we vannacht iets beter slapen. Mijn katapult ligt al klaar voor die haan.