Big Sur

Meer dan 12 uur geslapen, tenminste dat had het kunnen zijn, indien er niet iemand met een onbekend nummer mij om 10 v half 3 en erna om 3 uur nachts niet had opgebeld. Was jij dat?

We verlaten San Francisco met mooie herinneringen en een flink lichtere beurs.
We gaan naar het zuiden van Californië, pakken de Highway 1. Een bepaald gedeelte heet de Big Sur. Spaanse kolonisten noemden dit zo en een schrijver noemde dit stuk kust land : "de mooiste ontmoeting tussen land en zee ter wereld"!
Dat zegt op zich genoeg: enorme cliff hangers, woeste golven, herfst rood, oranje en geel van het mos en de vetplanten. Pelikanen die net iets te snel voor de foto voor de camper vliegen, zee arenden, zeeleeuwen op het strand, en de kronkelende weggetjes maken het plaatje compleet onder een fel blauwe lucht.
De sportwagens die nog veel open dakje rijden en die je inhalen, want ja wij gaan niet zo snel.
Het waait, soms trek ik mijn winterjas aan en soms is mijn jack nog te warm. We zitten rond de 23 graden.
En dat gevoel van vrijheid!!!!!

Chris heeft een topprestatie geleverd met het uitzoeken van alles. Het klopt!!! Echt alles. Dat geeft een rustig gevoel.

We zijn Carmel ingereden, een klein maar schattig plaatsje. Clint Eastwood is hier burgemeester geweest, misschien is hij het nog wel.
In ieder geval, het is prachtig hier. Naar het strand, slippers uit, voeten in het brede zandstrand, en genieten.

Daarna was de volgende stop het zeer beroemde Nepenthe restaurant. Heerlijk gegeten, koolsoep met aardappel en een salade, je verzint het toch niet, met een mega uitzicht.

Ik voel me rijk.

Door het vele stoppen onderweg, wat later op de campground aangekomen. Langs de kust is elke bocht het uitzicht nog mooier dan de vorige.
Ja en dat moeten we toch even echt gaan bekijken.
Gelukkig was het goed te doen om in het donker te rijden.